مشکل حکایتی است که تقریر می کنند

الان دو ساعتی ست  که پشت میزم نشسته ام  یک صفحه word باز کرده ام مینویسم و backspace  و دوباره از نو ...

لااقل اگر روی کاغذ بود حجم خط زدنها جلوی چشمم بود ولی الان اثری نیست که نیست .

مدتی است که دست به کار مهمی نزده ام . از جایم تکان نخورده ام که اتفاقی بیفتد ... اما آن اتفاق هرگز نمی افتد . اصلاً انگار هر اتفاقی که مهم بوده دیگر نیست .

مثل  مورچه ای شده ام که پر مشغله و پرکار به نظر می رسد اما درست تر که نگاه کنی سر تا به پا همه بیهوده ... با هر چه می کنم و هر چه می خوانم فقط دانسته هایم دود می شوند و همه چیز دور تر و مبهم تر می شود.

پس کورمال کورمال دوباره نوشتن را از همین جا شروع می کنم . حتی اگر شروعم افتان و خیزان باشد هر چه باشم دنبال ایده آل که نیستم.

یکی دو روز گذشته کتاب "بیشعوری " را خواندم که مترجمش پس از پاره کردن کفشهایی آهنی در راه اداره ارشاد  ناچار شده اینجا بصورت الکترونیکی منتشرش کند  . داستان که نیست اما به زبان طنز ، مثل یک دایره المعارف مشخصات آدمها و جوامع بیشعور را به دست می دهد و راههای کنار آمدن با آنها را هم شرح می دهد . گاهی تشابه نشانه ها چنان زیاد است که باور کردن این که نویسنده متعلق به جامعه دیگریست و تحقیقاتش مال همین دور و بر نیست دشوار می شود .

انواع بیشعورهایی که در کتاب معرفی شده اند اینها هستند : بیشعور اجتماعی ، تجاری ، مدنی ، مقدس مآب ، عرفان باز ، دیوان سالار ، بیچاره و شاکی در مقدمه مترجم آمده : بیشعوری حماقت نیست و بیشتر بیشعور ها نه تنها احمق نیستند که نسبت به مردم عادی از هوش و استعداد بیشتری برخوردارند . خودخواهی ، وقاحت و تعرض آگاهانه به حقوق دیگران بن مایه های مرض بیشعوری هستند که قربانیان بسیاری در جهان امروز می گیرد.

و از قوانین نا نوشته آنها :

+ تمام مشکلات را دیگران بوجود آورده اند .

+ کم نیاور تمام کاستی ها وخطا ها را پشت نقابی از وقاحت و پر رویی می توان پنهان کرد.

+ تمام قوانین برای این بوجود آمده اند که که نقض شوند اما فقط تو حق این کار را داری .

+ اگر از قانونی خسته شدی مطابق نیازت یکی دیگر بساز اما به محض آنکه به خواسته ات رسیدی آن را هم نقض کن .

+ هرگز در توانایی ات برای بدست آوردن هر چیز کثیفی که اراده کنی ، شک نکن .

همین ها کافی نیست برای اینکه ارشاد نمودار مترجم را رسم کند ؟

   (assholism) پ . ن : بیشعوری/ دکتر خاویر کرمنت /  محمود فرجامی / اردیبهشت 1390